ایرنا : آیا در هنگام عصبانیت ناراحتی و بیحوصلگی ناخنهای خود را میجوید؟ آیا ناخنهای شما ساییده شده و خون میآید؟
ناخن جویدن چیزی فراتر از یک عادت بد است. پزشکان میگویند این عادت یکی از رایجترین نشانههای استرس و یا اختلال وسواسی بویژه برای کودکان و نوجوانان است و میتواند به از شکل افتادگی ناخن و عفونتهای حاد منجر شود.
"آلن- ریموند فان آبه" که در گذشته در بازاریابی صنعت آرایشی و بهداشتی فعالیت داشت، تعداد افرادی را که در سراسر جهان ناخنهای خود را میجوند بیش از ۶۰۰میلیون تن تخمین میزند. وی ناخن خوری را آن قدر شایع میداند که مرکزی را برای معالجه این اشکال، بر پا کرده است.
به گفته وی، ظرف چهار هفته میتوان عادت ناخنخوری را برای همیشه از بین برد.
مطالعات نشان میدهد حدود ۴۵درصد از بزرگسالان ناخنهای خود را میجوند.
هنگامی که بزرگسالان جوانتر یاد میگیرند که نگرانیها و اضطرابهای خود را مهار کنند و یا بیش از حد از زشتی ناخنهایشان شرمسار میشوند، درصد این افراد به حدود ۲۰درصد کاهش میرسد.
افرادی که از روی وسواس ناخن میجوند در انظار عمومی همیشه تا جایی که میتوانند دستهایشان را دور از دید نگه میدارند بطوریکه یا دستکش به دست میکنند و یا آن را در پشت خود پنهان میسازند. این افراد احساس افسردگی و شرمساری میکنند و از ارتباطات اجتماعی دوری میگزینند.
فان آبه محاسبه کرد فقط در هلند دو میلیون تن بطور مزمن به ناخن خوری می پردازند و این تعداد برای راه انداختن مرکزی برای معالجه ناخن خوری کافی است.
شیوه درمانی وی یک محافظ دندانی است که قالب دندانهای بالا یا پایین میشود. این محافظ که به راحتی دیده نمیشود، جویدن ناخن را غیر ممکن میسازد و برای غذا خوردن میتوان آن را از دهان خارج کرد.
به گفته وی پس از چهار هفته انگیزه ناخن خوری از بین میرود و تحت کنترل میآید.
به گفته وی برخی از مشتریان وی از جمله یک مرد ۴۰و چند ساله عادت داشتند ناخن انگشتهای پای خود را بجوند. عادت این افراد از کودکی آغاز شده بود و به همین دلیل بدن آنها به قدری انعطاف پذیر بود که میتوانستند ناخن انگشتان پایشان را بجوند.