واقعیت این است که درباره مضرات استفاده بیش از حد از تلفن همراه، بسیار نوشته شده است. ولی هشدارها جدی گرفته نمی‌شوند و در رفتار عموم مردم تاثیر چندانی نمی‌گذارد.
مدتی قبل، در رسانه‌ها، نام یک ایرانی به عنوان مخترع الیاف ضد نفوذ امواج موبایل (Ewall) مطرح شد. نام او علی جاسب بود. مردی که تقریباً تمامی رسانه‌های آلمانی مانند رادیو HR1 و HR3، روزنامه صبح برلین، تت زد، Best Best، رادیو انرژی، تلویزیون بایرن و ... با او مصاحبه کرده بودند.
می‌خواستیم با او درباره اختراعش صحبت کنیم. خوشبختانه در ایران بود. در اولین تماس با او فهمیدیم قضیه می‌تواند مهم‌تر از این ها باشد. علی جاسب یک پژوهش گر حرفه‌ای در موضوع تشعشعات تلفن همراه است و طبیعتا به خاطر اختراع کیفی که 9999/99 درصد از امواج مضر موبایل را می‌گیرد، نشان می دهد سال‌ها درباره مضرات این امواج مطالعه کرده است.
اصلا چطور ایده ساخت پارچه ی ضد نفوذ امواج الکترومغناطیسی موبایل به ذهن شما رسید؟
من هم مثل بقیه جوانان که علاقه‌مند به موبایل هستند، از ابتدایی‌ترین سیستم‌ها و گوشی‌هایی که به بازار می آمد، استفاده می کردم. اگر خاطرتان باشد، اولین گوشی‌های موبایل بسیار بزرگ بودند، خود گوشی 40 سانتی متر بود و آنتن 20 سانتیمتری داشت.
بعد از مدتی متوجه شدم هنگامی که با موبایل صحبت می‌کنم، سر یا چشم‌هایم درد می‌گیرند. این مسأله را با چند نفر از اساتید و دوستان هم دانشگاهی ام در میان گذاشتم و تحقیقات وسیعی را درباره امواج الکترومغناطیسی در گستره (range) امواج موبایل و زیان‌های آن برای انسان، شروع کردم.
در طی تحقیقات یکی از پروژه‌های ناسا توجهم را جلب کرد. ناسا تمامی ماهواره‌ها یا ایستگاه‌های فضایی اش را برای جلوگیری از نفوذ امواج الکترومغناطیسی که در فضا هستند و ایجاد خرابی و اختلال در سیستم‌های کامپیوتری‌شان، با پوشش خاصی می‌پوشاند که ترکیبی از نقره در آن دیده می‌شود.
دسترسی به فرمول آن عایق امکان پذیر نبود و ناسا آن را در دسته اسناد محرمانه‌اش قرار داده بود. من به این فکر افتادم که برای جلوگیری از نفوذ امواج الکترومغناطیس در انسان‌ها چه می‌شود کرد. در واقع ایده ی ساخت چنین عایقی در آن زمان به فکر من رسید و در نهایت اختراعم را در ماه مارس سال 2007 در آلمان به ثبت رساندم.
پوشش عایقی اختراع شما از چیست؟
من با استفاده از فن آوری نانو، یک پوشش نانو سیلور (لایه ظریفی از نقره) را به الیاف بافتنی تزریق کرده‌ام که این نوع پارچه از نفوذ امواج الکترومغناطیسی جلوگیری می‌کند. به همین خاطر نامش را "ای وال (e-wall)" به معنای "دیوار الکترو مغناطیسی" است، گذاشتم.
این پوشش چه میزان از امواج را جذب می‌کند؟
شاید باورتان نشود. 9999/99 درصد از امواج را می‌گیرد.
دقت رقم را چگونه به دست آوردید؟
من اختراعم را در آلمان ثبت کرده‌ام و آزمایشات کیفی آن توسط موسسه تحقیقات راداری و الکترومغناطیسی (وابسته به ارتش آلمان) انجام شده است که یکی از قوی‌ترین مراکز تحقیقات الکترومغناطیسی مجهز به دستگاه‌های بسیار دقیق است.
رقم 9999/99 نشان می‌دهد که این کیف از هر 10 هزار یونیتی که با آن برخورد می‌کند، تنها یک یونیت را عبور می‌دهد.
آیا شما معتقد هستید امواج موبایل برای انسان این قدر مضر است که به خاطرش این همه سال وقت گذاشتید؟
بله. بسیار زیاد. اگر خطرناک نبود پس چرا در آلمان در جاهایی که آنتن‌های BTS نصب می‌شود، قیمت خانه‌هایی که در معرض آن هستند تا 25 درصد کاهش می‌یابد؟ در سال 2004، 500 دانشمند آلمانی نامه‌ای را به نخست وزیر وقت آلمان (گرهارد شرودر) بدین مضمون نوشتند که: "چرا شما اجازه می‌دهید آنتن‌های BTS در نزدیکی خانه شهروندان نصب شود، در حالی‌که همه از مضرات آن آگاهی دارند؟ چرا شما بچه و خانواده خود را در معرض امواج موبایل قرار نمی‌دهید؟ مگر شما نمی‌دانید که این امواج سرطان زا هستند؟"
اثرات مضر موبایل برای سلامتی بدن که تا کنون شناخته شده اند، شامل موارد زیر است:
سرطان زا بودن، ضعیف شدن سیستم دفاعی بدن، کاهش قدرت باروری و قوای جنسی در آقایان، افزایش احتمال ابتلا به بیماری‌های آلزایمر و پارکینسون، تغییر ساختار آنزیمی بزاق دهان، تأثیرات منفی بر روی خون و ادرار، تغییر عملکرد جذب مواد معدنی در بدن و افزایش سرعت گسترش تومورها.
آیا ثابت شده که امواج موبایل سرطان زا هستند؟
بله. سرطان زا بودن این امواج ثابت شده است. تحقیقات زیادی در این‌باره صورت گرفته است، البته گاهی هم بعضی از آنها به نتیجه خاصی نرسیده است. اما هیچ تحقیقی ثابت نکرده که این امواج سرطان‌زا نیستند.
موضوع این است که سود تجاری باعث می‌شود خیلی از این تحقیقات نادیده گرفته شوند. درست مثل سیگار که مدت‌ها طول کشید تا همه فهمیدند چه مضراتی دارد. تازه با این که فهمیده‌اند، می‌بینید که باز هم سیگار می‌کشند. موبایل هم مثل سیگار، علاوه بر سرطان زا بودن مشکلات عدیده دیگری برای انسان دارد.
مثلاً چه مضراتی؟
آن قدر ضرر دارد که برای شرح تمامی آنها باید چند جلد کتاب نوشت. ولی اگر بخواهیم چند خطر مهم آن را معرفی کنیم؛ اول اینکه سلول‌های بدن انسان در گستره 10 تا 1000 هرتز با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، اکثر موبایل‌ها نیز در گستره 270 تا 1800 هرتز ارتباط برقرار می‌کنند.
می‌بینید که گستره امواج الکترومغناطیسی موبایل با سیستم ارتباط بین سلولی انسان هم‌پوشانی دارد و این مسأله باعث ایجاد اختلالات جبران‌ناپذیری به بدن می‌شود، مانند ضعیف شدن سیستم دفاعی بدن.
همچنین ثابت شده که این امواج تأثیر بدی در باروری مردان دارد، زیرا اسپرم‌ها را می‌کشد و باعث کاهش قوای جنسی آقایان می‌شود، مخصوصاً در کسانی که موبایل را به کمرشان می‌بندند. من فکر کنم با وجود استفاده زیاد آقایان از موبایل، در 50 سال آینده خیلی از آنها نابارور شوند یا حداقل توانایی‌های جنسی‌شان کاهش یابد.
به نظر شما مهم ترین مشکل موبایل برای انسان چیست؟
موبایل سرطان زاست. تحقیقات موجهی در این مورد توسط دانشمندان صورت گرفته که این مسأله را اثبات می‌کند و در بسیاری از روزنامه‌های آلمان نیز این مسأله گفته شد.
علاوه بر آن احتمال ابتلا به بیماری‌های آلزایمر و پارکینسون را هم افزایش می‌دهد. حتی تحقیقات جدید نشان داده اند که اگر شخصی 2 دقیقه با موبایل صحبت کند، ساختار آنزیمی بزاق دهانش کلا تغییر می‌کند. علاوه بر این، تأثیرات منفی بر روی خون و ادرار دارد.
میدان‌های الکترومغناطیسی به ویژه آن‌هایی که در گستره فرکانس بدن هستند، باعث تغییر عملکرد جذب مواد معدنی در بدن می‌شوند و سرعت گسترش تومورها را افزایش می‌دهند.
می‌گویید تأثیر امواج موبایل در این حد زیاد است، ولی عجیب نیست که مراجع رسمی و دولت‌ها خیلی به این مسأله توجه نمی‌کنند؟
این‌طور هم نیست که اصلا توجه نکنند. گفتم که هنوز همه ی افراد نسبت به این مسأله روشن نشده‌اند. ببینید، هر 004/0 ثانیه این امواج به بدن ما برخورد کرده و از آن عبور می‌کنند. حال شما اگر یک روز موبایل را با خود حمل کنید حساب کنید چند بار در معرض آنها قرار می‌گیرید؟ این ها تحقیقات مستند است.
